17 Eylül 2008 Çarşamba

Entel dantel Çınar


Her gün Çınar'la kitap okuma faslımız var. Önce kısa bir süre resimlerine bakıp dinliyor, sonra kitabı yalamaya ve dişlemeye çalışıyor. Üniversiteden beri sakladığım, eve gelen çocuklara vermediğim, veremediğim zayıf yönlerimden biridir kitaplarım. Çok severim çocuk kitaplarını. Kitap yazarken resimleri bana hep ilham olmuştur onların.

Üniversitedeyken çocuk edebiyatı dersinde hocalarımızın tavsiye edip de aldıklarım, yurtdışındaki yabancı yayınevlerinden özellikle isteyip getirttiklerim, elime geçtikçe aldıklarım derken koca bir kitaplığım(-ız) oldu. Tabii artık benden çok Çınar'ın kitapları onlar. Meğer ben onları oğluşuma saklamışım.

Şimdi Çınar onları ısırıp, kırıştırmaya çalışırken içim gitse de veriyorum istediğini yapsın. Kağıdın kokusunu alsın, sayfalarına, kapağına dokunsun, yalasın tadına baksın, yırtsın istediği gibi keşfetsin onları. Ama önce dinlesin. Onlardan öğreneceğini öğrensin bir yandan da.
Büyüdüğünde elinde bir kitapla gelip "Anne bunu bana okuuuuu!" desin istiyorum. Kitaplar en iyi arkadaşları olsun.
Umarım...Umuyorum..
Posted by Picasa

1 yorum:

bilgen terapisi dedi ki...

süper entel hem de. ingilizce okuyor daha başlarken:))))
keyifler de yerinde maşşallah.
süpersiniz ana oğul walla. çok öpüyorum.