Hafta sonu arkadaşımız Arda'yı görmeye gittik. Yanyana oturttuk onları.
Allahım nasıl şekerlerdi. Arda Çınar'ın dizine elini koydu "Dostum iyi ki geldin" der gibi.
Çınar da habire Arda'yı ellemeye çalıştı. O da hiç tepki vermeden öyle Çınar'a baktı durdu yavrum benim.
Yemek işi çok da kötü değil artık aslında. Sebzelere alıştı biraz. Kahvaltıyı ayrı ayrı veriyorum alışsın diye ama çok sevmedi. Halbuki en lezzetli öğün kahvaltı. Meyve ve yoğurdu da bazen bitiriyor bazen yemiyor. Emme zamanına göre değişiyor. Annesi gibi sebzeci olacak sanırım.
Biraz sancılı da olsa alışacak inşallah ek gıdalara.
3 yorum:
merhaba...
sitenizi yeni keşfettim
iyikide keşfettim :)
tüm yazılarınızı zevkle akşam okudum.bende bir ankaralı olarak çok sevindim sizi tanıyınca
allah bağışlasın çok güzel bir evladınız var.çok yakışıklı tam benim hayalimdeki bir erkek :)
o ellerine o ayak parmaklarına bayıldım bittim
umarım bir gün ankaraya geldiğimde o melek kokulu boynundan öpebilirim minik canavarı :)
ayrıca sevdiklerinizle mutlu sağlıklı iyi bayramlar diliyorum
sevgiler :)
Biz yine bekleriz Çınarı ve tatlı ailesini.. Gerçekten çok şekerler, ne fiziksel olarak ne kimyasal olarak hiiç birbirlerine benzemeyen çocuklarımız var ve işte tam da bu yüzden ileride çok çok iyi anlaşacaklarını düşünüyorum ben. Eksikliklerini böylelikle kapatacaklar birbirlerinin.
Bir de yemeyen çocuk hakikaten çok zormuş, Allah kimseye vermesin! Ödüm koptu armudu verirken eliyle kaşığa çarpıp, tüm meyve püresini kirpiklerinde görünce!! :) Yaramaz afacan!! Resmen parmağında oynatıyor annesini de teyzesini de...
Çok teşekkür ederiz Elçin.Hoşgeldin sitemize. Ankara'ya glince minik yakışıklımla tanışabilirsiniz elbet ;))
Burcucum ben de eminim iyi anlaşacaklarına :))
Yorum Gönder