Uzun zamandır süren sessizliğimin sebebi aslında zor geçen bir dönemdi. Ama bu dönem aslında çok güzel bir şeyin başlangııcıydı. Bu başlangıç yüzünden pek çok şeyden vazgeçtim. Ayça ile kurduğumuz web sitesi, yeni başlayacağım işim, gözümü açamamaktan kaynaklı kaçırdığım yüksek lisans başvurusu vs.. vs...
Mı acaba? diye soranlar oldu. Tahminler doğruydu :)) Bir kızımız oluyor.
Şu an itibariyle 15+2 haftalık hamileyim. 4 ayı tamamladık nerdeyse.
14. haftaya kadar çok ama çok zor geçti. Olası bütün olumsuz belirtiler vardı. Bulantı, kusma, aşırı yorgunluk ve uyku hali. Çınar'da da aynı şeyleri yaşamıştım. Tek farkla. O zaman Çınar ve bakıcı ablamız yoktu.
Çınar'la gündüzleri neredeyse hiç ilgilenemedim ama bakıcımızın pişirdiği yemeklerin kokusu sayesinde sürekli kustum. 2.hamilelik hem daha zor hem de daha kolaymış.
Akşamları ben yemek yedirmek zorundaydım ve zulüm gibiydi. Özellikle hafta sonları, sabah kahvaltıları. Sağolsun Çınar'ın gıdım gıdım yemesi 1,5 saat sürdüğü için kahvaltıda 2-3 kez wc'yi ziyaret ediyordum. Çınar bile dalga geçmeye başladı benimle. Gülerek "Anne koş, koş kusacaksııııın" diyordu :)
Yemek hem yedim hem yemedim. Et, süt, yoğurt, kepek ekmek ve taze ekmek hiç yiyemedim. Kızarmış ekmeğin yanında beyaz peynir ve domatesle geçirdim günümü uzun bir süre. Bir de günde 2 tane limon yedim. Bulantımı ancak limon ve mandalina bastırıyordu. Doktor taze zencefil çayı önerdi bulantı için. Biraz etkili oluyordu işte.
Bunun dışında Çınar'daki kadar sallamadım. Canım kola mı çekti, aman zararlı demedim içtim. Çay Çınar'da hiç içmemiştim. Bunda içtim. Ağır kaldırdım, eğildim, kalktım, dışarıda et de yedim, yeşillik de. Yani Çınar'da yapmadığım herşeyi yaptım.
Zaten Çınar' kucağıma almamak gibi bir şansım yoktu. Doktor birşey olmayacağını söyledi zaten.
Bunun dışında iyi ki bakıcı ablamız varmış. Mümkün değil o halde Çınar'la ilgilenemezdim.
Sanırım depresyondaydım. Herşeyden nefret ettim. Zaten herşey kokuyordu. Buzdolabı hala kokuyor bana ama o kadarcık da olsun diyeyim.
Yani insan 2. de pek sallamıyor bunu anladım :)
Çınar'a gelince. Önce istemiyorum, o çirkin gibi şeyler söyledi. Sonra gelip gidip "Annee kaynına vuya miyim?" diye izin istedi vurmadan önce.Kibarım benim.
Gittikçe alıştı bu fikre. Şimdi karnımı seviyor sonra bana dönüp "Seni değil kardeşimi seviyoyum" diyor.
Dün ilk kez doktora bizimle geldi ve ultrason çıktısını elinden bırakmadı. Kardeşim, kızkardeşim diyip durdu. Gelene, geçene gösterdi dışarıda.
Bizde durumlar budur. Bundan sonra hem Çınar'ın hem de bir hamilenin günlüğü şeklinde sürecek blogumuz :))