bu?

Son 10 günde evde durmaktan sıkıldığım kadar daha önce hiç sıkılmamıştım.
Kış geldi, kar bile yağdı bizim buraya.
Hava fena soğuk.
Hergün Çınar'ın park ısrarlarına dayanamayıp çıkıyorum ama 10-15 dk duruyoruz, biraz bahçede turlayıp eve giriyoruz.
Daha doğrusu ben Çınar'ı eve girmemek için yapıştığı yerlerden sürüyerek eve getiriyorum. Akşam olmak bilmiyor.
Oynamadığımız oyun kalmıyor. Alışveriş merkezi yasak, My Gym yasak, hasta olduğum için kimseyle görüşemedim. Daraldım resmen.

Çınar bu süre zarfında çocukların bıktıran soru sorma dönemine girdi.
İşaret parmağı havadan hiç inmiyor sürekli "anneee, bu?" diye evdeki her eşyayı, her ayrıntıyı tek tek soruyor.
Arada bir değiştirip "anne, fuyda (burda)? ya da "anne fu?" diyerek monotonluktan kurtarıyor olayı.
Yemek yapmak için arkamı döndüğümde başlıyor. Cevap vermezsem bozuk plak gibi, tonunu hiç değiştirmeden cevap alana kadar, sürekli anne bu ?anne bu? anne bu? bu? bu? bu? bu?... diye soruyor.
Durduğum yerden hemen yanına gidip sorusunu cevaplayıp işime dönüyorum ama bu sefer uzaktaki, göremeyeceğim başka bir nesneyi hedefliyor.
Aynı nesneyi 10 kez sorduğu da oluyor. Bir de parmak hep burnun önünde duruyor, onun da yeri değişmiyor.
Uffff ne yoruldum ne yoruldum.

Geçen hafta sesim kısıkken ve konuştuğumda ızdırap çektiğimdeki Çınar'ı hiç anlatmayım.
Ben kısık sesle cevap verdiğim için o da bana kısık sesle soruyordu :)
Çok tatlı ama :)
Neyse, domuz kardeşler sağolsun, onlar yüzünden eve hapsolsuk.
Eğer işe girmezsem, hafta içi çalışmayan arkadaşlarla, hafta sonu da çalışanlarla ev gezmeleri şeklinde geçecek sanırsam bu kış. Yoksa Çınar benden daha çok sıkılıyor.

Dün kaydırağa ıslak diye bindirmemiştim. Bugün arabadayken eline bir ıslak mendil almış ve bana gözlerini açıp sevinçle şöyle dedi.
"anne, indii, kayağ eeehh şiiil" (anne indir kaydırak kirli sil)
Bir yandan da eliyle silme hareketi yapıyor.
Dün o kadar çok içinde kalmış ki fındık faremin , bugünden bunu hatırlayıp çözüm bile üretmeye çalışıyor. Sıkıntının son noktası...